Op mijn dagelijkse wandeling loop ik langs het politiebureau van Haarlem. Het bureau zit in een mooi oud pand aan het Spaarne, tegenover molen de Adriaan. Op enkele ramen zijn stickers en plaatjes aangebracht met de melding dat het verboden is fietsen te plaatsen. Voor één van die ramen staat een fietsenrek. Met fietsen. En elke keer als ik daar langskom moet ik glimlachen. Wat een tegenstrijdige opdracht! Een limerick (zie plaatje bovenaan) was dan ook wel op zijn plaats.

Ik hou van dit soort verwarring. En de borden en beelden die daarbij horen. Fietsverboden zijn heel Nederlands. Maar ook voor de auto zijn er restricties. Zo troffen we in Schotland op een parkeerplek een bord aan dat je vroeg alleen je motor aan te hebben staan als je wil rijden. Logisch toch? Blijkbaar begrijp ik niet dat er activiteiten zijn die je kan doen op een parkeerplaats – in je auto mét draaiende motor. Een soortgelijke verbazing had ik bij de entrees van nationale parken in de Verenigde Staten. Bij de wachtershuisjes waar je je entreebewijs moet laten zien (voordat de bijbehorende slagboom opengaat) staan briefjes met de tekst ‘proceed after stopping‘. Iedereen die daar komt wil het park in. Niemand wil daar blijven staan. Geloof me. Stoppen doe je alleen om daarna door te kunnen gaan.

Maar er is meer verwarring te vinden die door goedbedoelde adviezen en verzoeken op bordjes wordt veroorzaakt. Je weet helemaal niet meer wat je nou wel of juist niet moet doen. Bij de watervallen van Agua azul in Mexico staat een aandoenlijke vertaalfout op de borden: ‘Dangerous not to swim‘. Hoewel ze strikt genomen natuurlijk wel gelijk hebben: als je niet zwemt wordt het helemaal lastig. In schapenrijk Schotland wordt je veelvuldig gevraagd hekken te sluiten, zodat de schapen niet ontsnappen. Logisch. Doen we. Maar.. een hek zonder aansluiting op omheining.. Ik wil hem graag sluiten hoor, maar ik loop er zelf gewoon omheen, oké?

Soms zit het verwarrende in het onverwachte. Op een fantastisch mooie plek in Laos verwacht je wel afvalbakken. Maar niet voor chemisch afval. Tenminste: ik niet. In Mexico was aangegeven waar een restaurant en toilet zich bevonden. De combinatie van letteraanduiding voor het toilet en een pictogram voor restaurant, levert een bijsmaak op. En een glimlach. Elke keer als ik (de foto van) dit bord zie, moet ik lachen. Genieten is dat!

Ook in Mexico was er wel een bijzondere manier om op te roepen dat je in het verkeer je aandacht daar volledig bij moet houden. De boodschap: Denk niet aan mooie vrouwen! Inclusief plaatje van een rondborstige, uitdagende schone – terwijl de moeder van zijn gezin nogal tuttig getekend was. En weet je wat het is met roze olifanten waar je niet aan mag denken? Precies! Je kan er niet meer níet aan denken.

En tsja, als je 24 uur per dag open bent, dan hoef je in principe geen slot op je deur, geen uitknop voor je lamp en al helemaal geen rolluik, toch? Maar als je dat rolluik dan toch hebt, regel dan ook die lichtknop maar! Want nu is de tekst wel onjuist. Maar het is altijd beter dan het liquideren van je nieuwe management lijkt me. Want ik begrijp wel wat er staat, maar mijn hoofd maakt andere verhalen door het lezen van zo’n bord.

Met die laatste foto kom je in de reclame-categorie terecht. Twee mooie voorbeelden van verwarring hieronder. Eén met een reclame voor milieuvriendelijke stookolie. Kan dat? En de infrastructuur rond de toeristische ‘suikerformaties’ en ‘suikerstranden’ werd mede mogelijk gemaakt door een drankje zonder suiker. Ik kan van dit soort tegenstrijdigheden geen genoeg krijgen!

Sommige borden zijn vreemd. En soms zijn de borden (of stickers of briefjes) verwarrend door de plek waar ze zijn geplaatst. Het beeld is dan tegenstrijdig. Het is in al deze voorbeelden een onschuldige verwarring: hier gaan geen mensen aan dood – het zijn geen urgente adviezen of vragen. De meeste mensen zien ze niet eens. Maar ik hou van ze. Ik verzamel ze, want ze zijn tijdloos. En ze zijn echt overal. Ze zijn ontwapenend en vormen voor mij geluksmomentjes.

Onder Beeldtaal staat een overzicht van allemaal foto’s. Ik ben die aan het aanvullen en opnieuw aan het indelen op subpagina’s. De foto’s uit dit bericht vind je op de subpagina Borden&briefjes.
Die collectie wordt nog verder uitgebreid en aangevuld. Met foto’s uit mijn archief, maar ook met nieuwe vondsten.

Heb jij ook mooie voorbeelden van verwarrende borden op gekke plekken? Ik geniet graag mee!