Nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen: wat jammer dat het EK voetbal is afgelopen! Ik heb maar liefst dertien wedstrijden gekeken, voor de mensen die mij kennen is dat groot nieuws. En nee, ik ben niet opeens geïnteresseerd in het spel, maar wel in de taal. Ik ben verslaafd geraakt aan het ‘voetbalflarfen’: gedichten maken, gebruik makend van de teksten van de commentator. Afgelopen jaar heb ik hele fijne schrijfworkshops gevolgd van De man met de pen en van Kila van der Starre. Deze twee hebben hun krachten gebundeld en iedereen opgeroepen om een voetbalflarf te maken.
Voetbalflarf EK2021
De spelregels zijn simpel:
Je schrijft een gedicht dat enkel bestaat uit zinnen en zinsdelen die de voetbalcommentator uitspreekt
Je mag dus niets zelf toevoegen
Je mag wel knippen, plakken en schuiven
Je mag zelf weten op welke zender je kijkt
Voetbalflarf EK2021
Mijn allereerste voetbalflarf (hierboven) werd door Francis Broekhuijsen voorgelezen op Sublime Smooth op 18&19 juni. Luister vanaf minuut 11:30.
En worden dat dan gedichten over voetbal? Nee! Bijna niet. Ze gaan over daten, over paniek, over vriendschap. Lees al mijn voetbalflarfs op mijn pagina (di)verse gedichten.
Al anderhalf jaar plaats ik dagelijks een post op instagram. Dat zijn vooral veel haiku, limericks, de borden of briefjes die ik ben tegengekomen en de gezichten die ik ergens in heb gezien. En soms zijn dat andere gedichten of alleen foto’s. Het is een heerlijke speeltuin om veilig te experimenteren. De reacties zijn leuk en er is veel kruisbestuiving. Met name ook door challenges (opdrachten) die worden bedacht. Zo doe ik vaak mee met de weekchallenge van Alle Monden, een dichterscollectief dat ook recent voor de eerste keer Nederlandse instagrampoëzie heeft beloond met een AMAI-award. Zo schreef ik voor de #allemondenlopendbuffetchallenge deze ode aan mijn lievelingsgerecht:
Lievelingseten
En voor de #allemondennaamgedichtchallenge maakte ik een naamgedicht (elke zin begint met een letter van de naam) voor Opmerkdingen. Daarbij heb ik ook voor het eerst gebruik gemaakt van uitgeknipte woorden en is een zogenaamd knipselgedicht ontstaan:
Naamgedicht
Laatst kwam ik de paardenbloemchallenge van Arboretum Kalmthout tegen: maak een foto van je schaduw, waarbij je paardenbloemen als ogen gebruikt. Het is heel leuk om op je dagelijks wandeling op iets specifieks te focussen. En er bleken veel, heel veel paardenbloemen te staan!
Ik heb vooral heel veel lol gehad om geschikte paardenbloemkoppels te vinden, om de foto’s te maken en om de verbaasde blikken van langslopende mensen te zien die zoekend naar de grond keken om te begrijpen wat ik in hemelsnaam aan het fotograferen was! In navolging op deze foto’s zijn ook anderen schaduwselfies gaan maken. En ik kreeg een cadeautje van Dennis (@eenfotovan) die geen foto’s deelt, maar beschrijvingen van foto’s. En op zondag gebruikt hij daarvoor foto’s van anderen. Deze maakte hij over mijn foto:
En dát gedichtje werd weer opgemerkt door Francis Broekhuijsen van Sublime die in zijn wekelijkse programma op digitaal themakanaal Sublime Smooth aandacht besteedt aan Instagrampoëzie. Zo stond ik afgelopen vrijdag opeens in de spotlights op de radio! Een bijzondere ervaring omdat ik juist tekst en beeld combineer. En hoe komt dat over als het beeld wegvalt? De voorbeelden van mijn werk die hij uitkoos:
Je kan de aflevering terugluisteren via de podcast van Sublime Smooth. Het betreft een fragment van minuut 2:50 tot 6:55. Naar aanleiding van mijn account noemt hij ook het Museum voor onbedoelde kunst (MOK) op het NDSM terrein in Amsterdam.
Heel blij ben ik met deze complimenten. En ook ik laat me graag inspireren door anderen! Op mijn website verschijnen mijn dagelijkse posts met een kleine vertraging. Wil je dagelijks zien wat ik maak? Volg me dan op instagram!
De coronamaatregelen, de lockdown en de avondklok beperken mij nauwelijks. Natuurlijk mis ik concerten, festivals en uit eten gaan. Maar meer tijd voor jezelf en meer tijd thuis hebben ook veel gebracht. Zo wandel ik veel, ontdek ik (de omgeving van) mijn eigen stad met veel aandacht en lees ik me een slag in de rondte. En dat alle drie ook nog eens tegelijkertijd!
Het wandelen heb ik nodig om het einde van de werkdag te markeren. De beweging heb ik echt nodig na een dag schermstaren. Maar ook heb ik mijn dagelijkse wandeling van een uur nodig om mijn hoofd leeg te maken. Het werk is nooit af en thuis is de verleiding groot om nog even een mail af te maken na het eten. Een flinke break na het werken en voor het koken en eten, helpt me om dat te voorkomen.
Mijn dagelijkse frisse-neus-wandeling kent maar geringe variatie. Vanaf het begin heb ik een route langs het Spaarne gekozen. Het voordeel is dat je van brug tot brug moet, dus niet kan inkorten. Een ander voordeel is dat het over een brede kade en over een ruim opgezet bedrijventerrein voert. Anderhalve meter afstand houden lukt daardoor eigenlijk altijd. Het nadeel van die route is dat ik hem inmiddels wel een beetje ken. Zelfs met mijn blik merk ik niet zoveel nieuws meer op. In het donker moet ik zeggen dat ik het bedrijventerrein liever mijd (wegens het ontbreken van trottoirs en goede straatverlichting) en dan kriskras door woonwijken loop. Wie mij een beetje volgt ziet dat het me nog steeds lukt om dagelijks iets nieuws te plaatsen (zie vooral haiku, zeswoordenverhalen en gezichten zien). En het grootste gedeelte van de inspiratie tref ik tijdens deze wandeling aan.
En dat lezen dan? Ik heb het luisterboek ontdekt! Tijdens de eerste lockdown stelde de Online Bibliotheek heel sympathiek meerdere luisterboeken gratis beschikbaar. En dat smaakte naar meer, dus nu ben ik al een tijd lid. Tijdens mijn wandelingen kan ik nog steeds om me heen kijken, maar worden mijn hersenen van alle werkzaken of andere zorgen afgeleid door een mooi verhaal. En het voordeel van een goed boek: je wil weten hoe het verder gaat, dus het boek gaat ook aan tijdens het sporten, tijdens het koken en ik kijk bij thuiskomst alweer uit naar mijn wandeling van morgen. Een gemiddeld boek is zo’n 12 uur luisterplezier, dus daar ben je in zo’n anderhalve week doorheen. En het maakt het ook eenvoudiger om de wat serieuzere of pittiger boeken eindelijk eens te ‘lezen’ – want eind van de middag is er nog voldoende concentratie. Zo heb ik me na jaren naar de brede rug van ‘De eeuw van mijn vader‘ van Geert Mak te hebben aangekeken, me met dat boek de straat op gewaagd. En dat boek wordt voorgelezen door de heerlijke vertelstem van Job Cohen. Het is ook heel fijn als auteurs hun eigen boeken voorlezen, zoals Adriaan van Dis en Paulien Cornelisse. Genieten!
En dan is er natuurlijk altijd die stapel nog-te-lezen papieren boeken. Die ook regelmatig wordt aangevuld met een boek uit de minibieb waar ik beheerder van ben. Omdat de online bibliotheek ook een ruime keuze aan e-books heeft, heb ik mijzelf rond kerst ook nog een e-reader cadeau gedaan. Dus inmiddels ben ik zo’n lezer waarvan ik nooit gedacht had dat ik dat kon zijn: ik lees drie boeken tegelijkertijd. Eén boek luister ik terwijl ik in beweging ben, één boek lees ik ouderwets in boekvorm en één boek lees ik digitaal. Zolang het drie totaal verschillende verhalen zijn, gaat dat verrassend goed!
Ik ben niet zo van de goede voornemens, maar het vele lezen wil ik niet zomaar weer kwijtraken! Dus ik ben ook volop op zoek naar tips. Op de site van de online bibliotheek, maar ook van de lezerssite (inmiddels onder de vlag van Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek) Hebban. Ik heb mijn doel op 50 boeken gezet om in 2021 te lezen. Inmiddels heb ik er vier uit en ben ik in twee boeken ver gevorderd, dus dat lijkt haalbaar. Mijn wil-ik-lezen-lijst is inmiddels al wel langer dan 50 boeken, dus ik moet al gaan prioriteren… Heb jij leestips?
p.s. wegens wat ongewenste automatische reacties heb ik het reactieveld iets meer afgeschermd. Dat wil zeggen: als je reageert moet ik je reactie eerst vrijgeven. Dat doe ik natuurlijk ongecensureerd als jij het bent!
Gratis verhalenbundel (.epub) met mijn verhaal Ver weg!
In de pen
Van alles!
Mijn dagelijkse posts op instagram probeer ik binnen twee weken ook op mijn site te hebben staan – dan wel gerubriceerd naar type.
Het winnen van een tweede prijs in een schrijfwedstrijd en jullie fijne reacties op de verhalen werken motiverend. Ik ga door met oefenen!
Ik heb de laatste tijd veel gespeeld met reflecties in water, in ramen en zelfs in oliedruppeltjes. Binnenkort zal ik die verzamelen in een blog.
Recente reacties