Waarnemingen vormen de aanleiding voor kleine verhaaltjes. Soms een constatering, soms een verwondering, soms een verzinsel, soms een grap. Altijd spelen met taal.
Een haiku is een kort gedicht van drie regels met een vast stramien van 5-7-5 lettergrepen, van oorsprong (een deel van) een kettinggedicht (hoe Serge en ik een deel van onze limericks maken) en betreft het (natuur)observaties. Wikipedia omschrijft het als volgt: “De haiku is het resultaat van nauwkeurig waarnemen en liefdevolle zorg. Een haiku is niet zomaar een klein gedicht in drie regels met 5-7-5 lettergrepen elk, even belangrijk is de verwondering en een haast kinderlijke verbazing die er uit spreekt. Haiku lezen wil zeggen de indrukken ondergaan, met de sfeer en de gevoelens van het haiku-moment. Haiku heeft niet veel uitleg noch intellectueel gedoe nodig.”.
Ik heb mijn blog niet voor niets opmerkdingen genoemd – dat is precies wat ik doe: kijken-zien-waarnemen-verwonderen-vastleggen-delen.
Recente reacties