Blog

Veel woningen in Haarlem hebben een deurklopper. Deze kloppers zijn vaak fraai vormgegeven, veelal met een dierenkop. Je komt heel veel leeuwen tegen. Maar ook veel andere dieren.Lees verder

Ik zag in deze 'raamvertelling' vier personages voor een verhaal: een muizenkoningin, een lakei, een gremlin en een marmot. Zie jij ze ook? Ik wil graag het verhaal uitschrijven, maar wil graag input van jullie!Lees verder

Mijn boekenlijst van alle gelezen boeken in 2021 heb ik in mijn vorige blog met jullie gedeeld. Hierbij een selectie van de mooiste beeldpoëzie, gezichten, haiku, zeswoordenverhalen (ja, één woord), briefjes en limericks van 2021. Ik heb in 2021 elke dag iets geplaatst op mijn instagram-account en dus ook (gecategoriseerd) op deze website. Dat zijn er dus 365, en ik kan me voorstellen dat je ze niet allemaal gezien hebt. Hieronder dus een beginnetje. Smaakt het naar meer? Neus gerust verder rond!Lees verder

En dan valt er opeens wat op. Voor elk boek dat ik gelezen heb, ben ik een (klein) ons afgevallen! En dat lijkt een grappig toeval, maar dat is het zeker niet. Ik heb mijn dagelijkse wandeling hard nodig, om in beweging te blijven en om mijn hoofd leeg te maken. En natuurlijk om al die dingen op te kunnen merken, zodat ik elke dag iets nieuws met jullie kan delen! Dus de weggevallen reistijd heb ik omgezet in beweegtijd, waarbij ik lettervretend afviel. Dus ik las tot ik steeds een ons minder woog! Van leesvoer wordt je dus niet per se dikker.Lees verder

Ze stak haar rechterarm uit naar de bemoste boomstam. Pas toen haar vlakke hand steun vond op het zachte oppervlak, merkte ze hoe moe ze was. Een hand was niet voldoende om haar trillende benen te ontlasten. Ze reikte met haar linkerhand naar de stam, maar voordat ze ook die hand op de bast kon plaatsen, zakte door haar knieën en landde op de bosbodem. Ze liet zich vallen en draaide zich op haar rug. Haar eigen gehijg was oorverdovend en het leek of haar borstkas en buik twee zware, levende wezens waren die, snel op en neer bewegend, op haar lagen. Ze probeerde haar jas te openen, maar haar bezwete handen konden de knopen niet vastgrijpen. Haar hele lijf bonkte en net als bij jeuk kon ze niet goed aanwijzen waar precies. Ze probeerde te focussen, maar ze zag alles in een waas.Lees verder

Even ben ik zo'n bolletje op zes poten. Met mijn voelsprieten tast ik behoedzaam het pad voor me af. Ik begin te lopen en til mijn beide benenparen op van achter naar voren. Ik begin links, eerst mijn linker achterpoot, dan mijn linker middenpoot en terwijl ik daarmee houvast probeer te krijgen op het takje, til ik mijn rechter achterpoot op, net uit fase met mijn linker voorpoot. De zwabber in mijn loopje wordt versterkt door mijn hoge, bolle lichaam dat al twee zomers meegaat. Ik verlies mijn evenwicht, trek mijn poten in en glijd op mijn rug naar beneden. Ik spartel wild in de hoop met een van mijn poten grip te krijgen op iets.Lees verder

Nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen: wat jammer dat het EK voetbal is afgelopen! Ik heb maar liefst dertien wedstrijden gekeken, voor de mensen die mij kennen is dat groot nieuws. En nee, ik ben niet opeens geïnteresseerd in het spel, maar wel in de taal. Ik ben verslaafd geraakt aan het 'voetbalflarfen': gedichten maken, gebruik makend van de teksten van de commentator. Lees verder

Al anderhalf jaar plaats ik dagelijks een post op instagram. Dat zijn vooral veel haiku, limericks, de borden of briefjes die ik ben tegengekomen en de gezichten die ik ergens in heb gezien. En soms zijn dat andere gedichten of alleen foto's. Het is een heerlijke speeltuin om veilig te experimenteren. De reacties zijn leuk en er is veel kruisbestuiving. Met name ook door challenges (opdrachten) die worden bedacht. Lees verder

Iets meer dan een jaar geleden stierf beeldhouwer en zelfverklaard 'kubusmannetje' Erik van Spronsen. Hij was een markante en onbeschrijflijk vriendelijke buur(t)man.  Gelukkig is er nu een van zijn mooie sculpturen in Haarlem geplaatst. Het gaat om Parallellepipedum dat aan het Spaarne op de (Jaap van ;-)) Disselkade staat. Lees verder

Op mijn dagelijkse wandeling kom ik regelmatig kant-en-klare poëzie tegen. Er hoeft echt geen aanvullende, verduidelijkende of grappige tekst bij. Lees verder